24 Mayıs 2011 Salı

Fuat'ın hayalimdeki bir günü

Birsen kuzenim demis ki: fuatin da bunlarin bir cogu (dostlar, sağlık vb) var ama sadece SU ANDA uzakta... bunlari yitirmedi ki... fuat hala milyarlarca insandan daha sansli...
............
onun orta yasa yaklasan bir erkek oldugunu sanki cogu zaman hepimiz unutuyoruz... sende cok fazla ablalik var... onun guclu ve yasama karsi duran tarafina guvenmelisin...

Denizci kuzenim demis ki: bu vakte kadar bizimkilerle kanka olmuslardir coktan,
asiri biseyler yapacaklarini sanmiyorum.

Fuat'tan aylardır haber alamadık. Artık kaybettiğimi sandığım hayal kurup mutlu olma fonksiyonumu devreye soktum. Onun bir gününü kafamda daha önce düşündüklerimden farklı şekillendirdim ve biraz daha az kötüyüm.


Sabah kimbilir hangi rüyalardan 'lanet olsun hala buradayız' diye uyanıyorlar. (mutlu uyanacağını hayal edecek kadar yitirmedim aklımı!) Kuru ekmek ve biraz su ama olsun yiyorlar birşeyler. Alıştılar zaten ona. 3 türk çok iyi arkadaş olmuşlar. Her sabah dönünce kahvaltıda neler yiyeceklerini konuşuyorlar ve hatta bazen onları hiç bir zaman yiyemeyecek olan kişilere göre şanslı olduklarını bile düşünebiliyorlar. Hava çok sıcak, gün eziyetli geçiyor. Arada korsanlara 'abi bak akıllı olun, bırakın bizi, vermeyecekler para' muhabbeti yapıyorlar, korsanlar da 'dur azıcık daha bekleyelim' diyor. Delirecek gibi oldukları anlar oluyor, birbirlerini rahatlatıyorlar. Dostlukları pekişiyor. 3. Türk'ün o korsanların elindeyken doğan bebeği hakkında konuşuyorlar onlara güç versin, ümit versin diye. Bazen Poyraz hakkında. Ama gün zor geçiyor. 'Para tamam' diye telefon gelsin diye bekliyorlar, gelmiyor.
Ama akşam olunca serinlik çöküyor. Denizde olduklarından hafif de olsa bir esinti. O zaman güverteye çıkıp uzaklara bakıyorlar. En hüzünlü anları ama en insani de aynı zamanda. Zorluyorlar kendilerini güzel şeylerden bahsetmeye çalışıyorlar. Geçmişteki ve gelecekteki. Rüzgar esince 'oh' diyorlar. Dünyanın en kıymetli 'oh'larından biri.
Gece uykuları geliyor, karınları guruldayarak uyumak zor ama uyuyorlar. Kimbilir belki yarın... diyerek.
İyi değiller ama çok kötü de değiller. Güçlüler. Umutlular. Bazen öfkeliler ve bu öfke onları ayakta tutuyor. Ayaktalar, en mühimi bu.
Ha bir de nasıl olacak bilmiyorum ama Fuat Fenerbahçe'nin şampiyon olduğunun haberini almış, sevinmiş. :)

Hiç yorum yok: